Deze achtertuin van Architect Marlies Rohmer is 9 bij 12 meter lang. De tuin lag vol met geschiedenis, in de vorm van beton, klinkers en puin. De afspraak was, om bestaande materialen te hergebruiken. We noemen dit ook duurzaam tuinieren, een specialiteit van Jan Schep. Het ontwerp van deze tuin is al(samen)werkend ontstaan.
De bestrating werd een patchwork van diverse harde materialen, zoals oude klinkers, grindtegels, “damkeitjes” een betonnen fietsensteun en zelfs een asbak.
Tegen de oude schutting werd een nieuwe geplaatst, met vurenhouten delen van verschillende breedte en een onregelmatige bovenzijde en wit afgewerkt. Het schuurtje is in dezelfde -Caribbean- stijl aan de schutting gekoppeld.
De bewoners hebben 3 kinderen in de puberleeftijd; dit gegeven vroeg om een grote loungebank. Het is er een geworden van 4 meter lang, uitgevoerd door houtkunstenaar Omar. Het overgebleven puin is onder de bank verwerkt.
Na de winter wordt aan de beplanting gewerkt, het doel is om een eetbare tuin te maken: leiperen achter de bank, een hoogstam appelboom, en veel bessen en kruiden in deze duurzame tuin.